Latarnia morska imienia Stefana Żeromskiego znajdująca się na Przylądku Rozewie jest najstarszą tego typu budowla na polskim wybrzeżu, powstała już w 1822 roku. Jednocześnie rozewska latarnia ma największy zasięg nominalny, czyli największy zasięg optyczny dla określonej przejrzystości powietrza – równej 10Mm. (10 megametrów = 10 km.) ze wszystkich latarń polskiego wybrzeża. Poza tym w jej wnętrzu znajduje się niewielkie muzeum, posiadające w swoich zbiorach przekrój latarni morskich od starożytności aż do dzisiaj.
Latarnia Rozewie znajduje się tuż przy wschodniej granicy Jastrzębiej Góry. W swojej historii była poddana dwóm istotnym modernizacjom: w 1910 roku i w 1978 roku, kiedy to została podwyższana, a obecnie jej konstrukcję stanowi murowana podstawa i metalowa wieża.
Latarnia jest udostępniona dla zwiedzających, z jej szczytu podziwiać można rozległą panoramę okolicznych terenów. Warto się wybrać w te okolicę, by podziwiać kunszt architektoniczny i udać się na spacer do pobliskiego Rezerwatu Przylądek Rozewie oraz na pobliską kamienną plażę. Przy latarni zwiedzić można jej maszynownię, stoją tam również 2 pomniki: popiersie Stefana Żeromskiego oraz pomnik ustawiony na pamiątkę objęcia Pomorza przez Wojsko Polskie w 1920 roku. Nieopodal usytuowana jest druga, nieczynna już latarnia. Przed latarnią znajduje się parking, toaleta oraz punkt małej gastronomii.
Wysokość latarni: 32,7 m
Wysokość światła: 83,2 m n.p.m.
Zasięg światła: 26 Mm